Παράκτιες θέσεις, ενάλιες μαρτυρίες και διακίνηση πρώτων υλών στον Αργολικό κόλπο, κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού
Χρήστος Σ. Αγουρίδης Στο Αγγελική Γ. Σίμωσι (επιμ.) 2018. Βουτιά στα Περασμένα. Η Υποβρύχια Αρχαιολογική Έρευνα, 1976-2014, Αθήνα: 73-84.
One of the most frequented sea routes in the Aegean throughout the centuries is the one connecting the Saronic and the Argolic Gulfs. The first evidence for seafaring comes from the Mesolithic strata of Franchthi Cave (9000-7000 BC), which contained obsidian tools sourced to the island of Melos.
During the Early Bronze Age (3200-2100 BC) the introduction of metalworking and advances in shipbuilding technology favoured an impressive shift towards the sea. The major centres that flourished in the Argolic Gulf (Lerna, Tiryns, Asine) used the well- known sea routes, established centuries before, for their contacts with the centres of the Saronic Gulf and the Cyclades. To facilitate these contacts, a dense network of sites was established along the coast of the mainland and the islands, today partly or fully submerged due to eustatic and tectonic changes. The sites selection was determined by environmental parameters (geology and sources of raw materials, geomorphology, meteorology, etc.) as well as the constraints opposed by shipbuilding technology.
Σχόλια
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι στα Ελληνικά (πάντα με ελληνικούς χαρακτήρες) ή στα Αγγλικά. Αποφύγετε τα κεφαλαία γράμματα. Ο Αιγεύς διατηρεί το δικαίωμα να διαγράφει εκτός θέματος, προσβλητικά, ανώνυμα σχόλια ή κείμενα σε greeklish.