Ανάσκαμμα. Ανασκαφικό περιοδικό, τόμος 3, 2009
Πόλη: Θεσσαλονίκη
Έτος: 2009
Εκδότης: Γ.Χ. Χουρμουζιάδης
Περιγραφή: Μαλακό εξώφυλλο, 23,8×16,9 εκ.
Περίληψη
Το «Ανάσκαμμα» κυκλοφορεί, με τη φιλοδοξία να δώσει μια λύση στο πρόβλημα των ανασκαφών που χάνουν τα ευρήματά τους μέσα σε μυστηριώδη, απρόσιτα συρτάρια, αντί να τα χαρούν σε πολύχρωμες, προσιτές δημοσιεύσεις. Μια λύση που δεν είναι ούτε η μόνη ούτε η καλύτερη. Είναι ωστόσο μια λύση, γιατί υπερβαίνει σκόπιμα το λάθος του «ναρκοπεδίου», με το οποίο παρομοιάζεται, και πολύ σωστά, μια ανασκαφή, αφού το πρώτο λάθος του ανασκαφέα είναι και το τελευταίο. Υπερβαίνει, επίσης, αυτό που λένε πολλοί, ότι μια ανασκαφή στην πραγματικότητα είναι «καταστροφή». Και οι υπερβάσεις αυτές γίνονται με πολύ απλό τρόπο: προσφέρει τις σελίδες του, το «Ανάσκαμμα», για να δημοσιευτούν μικρά ή μεγάλα άρθρα, ανακοινώσεις ή απλά σημειώματα με περιεχόμενο που θα αναφέρεται αποκλειστικά σε μια ανασκαφή. Σε ένα εύρημα μιας ανασκαφής ή στη θεωρητική προσέγγιση ενός προβλήματός της. Μικρά ή μεγάλα άρθρα που δε θα παγιδεύονται, ή, τουλάχιστον, δε θα το ομολογούν ότι παγιδεύονται στις συνηθισμένες αναστολές. Σε όλες εκείνες τις γνωστές αρχαιολογικές φοβίες, που τις προκαλεί η άρνηση των αρχαιολόγων να δεχτούν πως ένα αρχαιολογικό συμπέρασμα μπορεί, στις πιο πολλές περιπτώσεις, να μην είναι τίποτε παραπάνω από την καταγραφή της «πρώτης εντύπωσης». Αυτού του άμεσου ενθουσιασμού ή της απογοήτευσης που νιώθει ο ανασκαφέας αρχαιολόγος μπροστά στο προσωπικό του ναρκοπέδιο. Της πρώτης εντύπωσης που είναι η αφορμή να σκεφτεί και να μιλήσει, να υποψιαστεί και να υποθέσει, ο ανασκαφέας. Χωρίς, προπαντός, να πιστεύει πως αυτό που θα γράψει θα είναι το τελικό συμπέρασμα. Στην αρχαιολογία δεν υπάρχουν τελικά συμπεράσματα. Συγκινήσεις υπάρχουν, μόνο, και όνειρα. Προπαντός όνειρα.
Για τον τόμο: πατήστε εδώ
Περιεχόμενα
…που λέει ο λόγος!
Ρένα Βεροπουλίδου, ‘Λιμναία όστρεα και χερσαία σαλιγκάρια από το νεολιθικό Δισπηλιό Καστοριάς’ [13-26].
Σοφια Δουλκερίδου, ‘Ορισμένες παρατηρήσεις για τη λιθοτεχνία λαξευμένου λίθου από το Δισπηλιό Καστοριάς’ [27-36].
Ειρήνη Ι. Πετρουτσά, ‘Μελέτη ανθρώπινων σκελετικών υπολειμμάτων της θέσης Δισπηλιό’ [37-43].
Μαρίνα Σωφρονίδου, ‘Μακριά από την ανασκαφή…’ [45-52].
Γιάννης Σταυριδόπουλος & Τάσος Σιάνος, ‘Ο λίθινος περίβολος του Δισπηλιού’ [53-55].
Νεκταρία Δασακλή, ‘Ανασκαφικό Πάρκο Δισπηλιού: Θέματα διαχείρισης, διατήρησης και συντήρησης αρχαιολογικών καταλοίπων in situ’ [67-87].
Παναγιώτης Θεουλάκης, Νικόλαος-Αλέξιος Στεφανής, Γεώριος Γερογιάννης, Κατερίνα Ζιώγα & Κατερίνα Χατζή, ‘Η διατήρηση in situ των πήλινων αρχιτεκτονικών αρχιτεκτονικών κατασκευών στο Δισπηλιό: Εργαστηριακές δοκιμές στερέωσης και αποτίμηση των κατεργασιών’ [89-100].
Κοσμάς Παυλόπουλος, Αθανάσιος Σκέντος & Χρυσάνθη Κοταμπάση, ‘Γεωμορφολογική χαρτογράφηση και μελέτη της ευρύτερης περιοχής Δισπηλιού-Λίμνης Καστοριάς’ [101-120].
Δημήτρης Καϊμάρης, Όλγα Γεωργούλα & Πέτρος Πατιάς, ‘Εναέρια και δορυφορική αρχαιολογία’ [121-134].
Γιώργος Παναγιάρης, ‘Δεοντολογικά και μεθοδολογικά ζητήματα συντήρησης και ανάδειξης ανθρωπίνων υπολειμμάτων’ [121-134].
«ΣΧΕΔΙΑΣΜΑΤΑ»
Γ.Χ. Χουρμουζιάδης, ‘Η «κοσμολογία» της Ανασκαφής (Σχεδίασμα)’ [151-159].
Σχόλια
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι στα Ελληνικά (πάντα με ελληνικούς χαρακτήρες) ή στα Αγγλικά. Αποφύγετε τα κεφαλαία γράμματα. Ο Αιγεύς διατηρεί το δικαίωμα να διαγράφει εκτός θέματος, προσβλητικά, ανώνυμα σχόλια ή κείμενα σε greeklish.