Αγία Βαρβάρα-Ασπρόκρεμνος 2013

Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου

Το Τμήμα Αρχαιοτήτων, Υπουργείο Συγκοινωνιών και Έργων, ανακοινώνει τη λήξη των ανασκαφών που πραγματοποιήθηκαν από το τέλος Μαρτίου μέχρι τα μέσα Ιουνίου 2013 στη θέση Αγία Βαρβάρα-Ασπρόκρεμνος που χρονολογείται στην 9η χιλιετία π.Χ. Οι έρευνες διεξάγονται υπό τη διεύθυνση της Δρος. Carole MacCartney εκ μέρους του Πανεπιστημίου Κύπρου, σε συνεργασία με το Cornell University και το University of Toronto.

Οι φετινές έρευνες επικεντρώθηκαν στην διερεύνηση τριών κατασκευών, την τεκμηρίωση των βιοτεχνικών δραστηριοτήτων που λάμβαναν χώρα στη θέση και στην καταγραφή των διαδοχικών φάσεων χρήσης του χώρου. Η θέση, που χρονολογείται με βάση τη μέθοδο της ραδιοχρονολόγησης (άνθρακα 14) μεταξύ του 8,800 και του 8,600 π.Χ. σηματοδοτεί τις απαρχές της Νεολιθικής περιόδου στην Κύπρο σε μια εποχή κατά την οποία παρατηρείται σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή η μετάβαση από τις κυνηγετικές οικονομίες στη γεωργία. Εξαπλώνοντας τη Νεολιθική Επανάσταση στο Μεσογειακό χώρο, οι κάτοικοι της θέσης Αγία Βάρβάρα-Ασπρόκρεμνος μετέφεραν στην Κύπρο πριν από 11,000 χρόνια πολιτιστικές παραδόσεις και μεθόδους εντατικής εκμετάλλευσης και επεξεργασίας πρώτων υλών.

Οι ανασκαφές του 2013 συνέχισαν την αποκάλυψη στοιχείων που δείχνουν ότι στη θέση διεξάγονταν εκτεταμένες βιοτεχνικές δραστηριότητες που σχετίζονται με την παραγωγή πελεκημένων λίθινων εργαλείων που, σε συνδυασμό με μια δεύτερη πρώτη ύλη, την ώχρα, δικαιολογούν την επιλογή της θέσης αυτής η οποία βρίσκεται πλησίον του Γεωλογικού Σχηματισμό των Λευκάρων και τις θειούχες αποθέσεις του Μαθιάτη. Η επεξεργασία των πολύχρωμων χρωστικών ουσιών διευκολυνόταν από την παρουσία μεγάλου αριθμού λειασμένων λίθινων εργαλείων, κυρίως κρουστήρων και τριπτήρων, που διατηρούν ίχνη ώχρας στις επιφάνειες τους. Τα εργαλεία αυτά βρέθηκαν σε λαξεύσεις στο δάπεδο των κατασκευών ή τοποθετημένα σε σωρούς μαζί με άλλα αντικείμενα όπως εργαλεία από πυριτόλιθο και ζωικά οστά. Ένα νέο είδος αντικειμένου που φαίνεται να συνδέεται με την επεξεργασία της ώχρας είναι οι μεγάλου μεγέθους πλάκες από κιμωλία που διατηρούν ίχνη ώχρας μαζί με ξεκάθαρα ίχνη κοπής, φανερώνοντας τη λειτουργία τους ως επιφάνειες κοπής.

Το 2013 συνεχίστηκε η ανασκαφή του καμπυλόγραμμου ημί-υπόγειου κτίσματος που κυριαρχεί στο βόρειο άκρο της θέσης (Κατασκευή 300). Στο κτίσμα βρέθηκε σύνολο λίθινων εργαλείων τοποθετημένων στο δάπεδο και μεγάλος αριθμός αποθετών (λάκκων) και πασσαλότρυπων, λαξευμένων στο δάπεδο. Μοναδικά στοιχεία είναι οι δύο μεγάλοι αποθέτες επιχρισμένοι με παχύ στρώμα πηλού, πιθανόν για την αποθήκευση νερού μέσα στην κατασκευή. Οι πασσαλότρυπες, σε συνδυασμό με τα κατάλοιπα καμένου επιχρίσματος από πηλό που περιβάλλουν την εσωτερική περίμετρο του σκάμματος του κτίσματος, αποτελούν ενδείξεις για την ύπαρξη μεγάλης ξύλινης οροφής.

Περισσότερα: http://mcw.gov.cy