Η μεσολιθική και νεολιθική ταφική παράδοση στη νότια Ελλάδα. Ευρήματα και πρακτικές

Μερκούριος Γεωργιάδης, Αρχαιολογία & Τέχνες, 17-09-2012

Οι ταφικές παραδόσεις αποτελούσαν πρόσφορο χώρο μελέτης από τη γένεση της αρχαιολογίας ως επιστήμης. Οι ταφές προσφέρουν πολυσήμαντες πληροφορίες τόσο για την εποχή τους όσο και διαχρονικά, ενώ χρήζουν ενδελεχούς ανάλυσης και μελέτης. Ειδικά στην προϊστορία του Αιγαίου αποτελούν βασικό στοιχείο πληροφοριών για όλες τις φάσεις της Χαλκοκρατίας. Σε κάποιες περιοχές ή περιόδους είναι οι πιο έγκυρες πηγές για την εξαγωγή συμπερασμάτων για την κοινωνία, το χαρακτήρα της οικονομίας, την πολιτική δομή, τα τοπικά ήθη και έθιμα, καθώς και κάποιες θρησκευτικές πεποιθήσεις. Ενδεικτικά αναφέρεται η σημασία των ταφικών παραδόσεων για την κατανόηση των Κυκλάδων κατά την Πρωτοκυκλαδική περίοδο και της ηπειρωτικής νότιας Ελλάδας κατά τη Μεσοελλαδική και ολόκληρη τη Μυκηναϊκή περίοδο. Οι Cavanagh και Mee το 1998 συγκέντρωσαν σε ένα μνημειώδες έργο τις ως τότε γνωστές ταφές από όλες τις περιόδους της προϊστορίας στη νότια Ελλάδα, πλην Κρήτης. Στο βιβλίο αυτό δεν περιορίστηκαν μόνο στην περιγραφή, αλλά προχώρησαν στην παρουσίαση τόσο των διαφορετικών προσεγγίσεων πάνω στα ταφικά έθιμα, όσο και των γενικών συμπερασμάτων που μπορούσαν να εξαχθούν από αυτά. Δυστυχώς, η μεσολιθική και νεολιθική ταφική παράδοση αποτελεί ένα μικρό τμήμα αυτής της μελέτης, και όχι άδικα. Αν και οι δύο αυτές περίοδοι διαρκούν συνολικά περίπου έξι χιλιετίες και η Χαλκοκρατία μόλις δύο, εντούτοις ο αριθμός των ταφών είναι εξαιρετικά δυσανάλογος. Μολαταύτα, τα τελευταία χρόνια περισσότερες ανασκαφές και δημοσιεύσεις έχουν αυξήσει τις γνώσεις μας για τις μεσολιθικές και νεολιθικές ταφικές πρακτικές. Με αυτό το πρόσθετο εφόδιο θα επιχειρηθεί μια παρουσίαση των στοιχείων που διαθέτουμε, ακολουθώντας χρονολογική σειρά, καθώς και μία πρώτη προσέγγιση της σημασίας τους.

Περισσότερα:http://archaiologia.gr