Τα αινίγματα της αρχαίας Θήβας ζητούν απαντήσεις. Ομιλία του αρχαιολόγου Βασίλη Αραβαντινού στην Αμερικανική Σχολή

Μαρία Θερμού, Το Βήμα, 22-01-2013

Πού πραγματικά  βρισκόταν το μυκηναϊκό ανάκτορο  των Θηβών; Το ερώτημα  είναι  άμεσο,  ο αρχαιολόγος  όμως  και ειδικός στη Γραμμική Β΄ γραφή δρ Βασίλης Αραβαντινός  δεν πρόκειται να  απαντήσει  ευθέως στην ομιλία  του, που θα  δοθεί  την Τρίτη  στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών (Αναπήρων Πολέμου 9) στις 7 το βράδυ  με θέμα  «Τα μεγάλα αινίγματα της μυκηναϊκής ανακτορικής Θήβας». Ο λόγος είναι  απλός: Μόλις πριν από  λίγους  μήνες, το καλοκαίρι που  πέρασε  άρχισε ο  ίδιος την ανασκαφή  του κεντρικού ανακτορικού κτηρίου της μυκηναϊκής Θήβας  -σε απαλλοτριωμένο  οικόπεδο μέσα στη σύγχρονη πόλη- η οποία,  όπως  πιστεύει   δεν  είναι μόνον αναγκαία  αλλά είναι  και  ο μοναδικός  τρόπος «προς την οριστική λύση ενός αινίγματος, που ήδη συμπλήρωσε έναν αιώνα». Και  εξηγούμαστε: για πολλές δεκαετίες  η  κυρίαρχη άποψη   είναι,  ότι το ανάκτορο,  η λεγόμενη «Καδμεία» (από το  όνομα του μυθικού  ιδρυτή των Θηβών,  του Κάδμου) βρίσκεται εκεί ακριβώς  όπου  έχει  αποκαλυφθεί το γνωστό κτιριακό συγκρότημα. Νεώτερα  ευρήματα όμως, που  γέννησαν και  νέες  θεωρίες ανατρέπουν  την εικόνα, έτσι  ώστε   να  έχει προκύψει  πλέον  «Ενα από τα σοβαρότερα  προβλήματα της μυκηναϊκής αρχαιολογίας,  που  είναι το ζήτημα της ανασκαφής, της οριοθέτησης και χρονολόγησης του θηβαϊκού ανακτόρου»,  όπως  λέει  ο κ. Αραβαντινός με αρχαιολογική θητεία 30  ετών στην  έρευνα  και μελέτη της  Θήβας.

Ο  βασικότερος  λόγος της  σύγχυσης  είναι, ότι  η μυθολογική  παράδοση  του  Κάδμου συνδέθηκε ασμένως  με τα πρώτα  ανασκαφικά  ευρήματα  του ανακτορικού συγκροτήματος  (το 1921)  κι  αυτό δεν  άλλαξε, παρά  τα  στοιχεία που  άρχισαν  να  έρχονται στο φως από το 1963 -64  και μετά. Το καταπληκτικό  μάλιστα  είναι,  ότι οι ανακαλύψεις, που συνεχίστηκαν από τότε  και ως  σήμερα,  έγιναν σε απομακρυσμένα σημεία της Καδμείας,  εκτός του περιγράμματος του θεωρούμενου ανακτόρου! Με  βάση τα  στοιχεία που προκύπτουν  από το Αρχείο  ενός  άλλου  μυκηναϊκού  ανακτόρου, αυτό  της  Πύλου, το προσωπικό διαφόρων βαθμίδων και ειδικοτήτων, που  θα πρέπει να απασχολούνταν εκεί  ξεπερνούσε τις 8000.Οπως επισημαίνει λοιπόν  ο κ. Αραβαντινός  η εξειδικευμένη εργασία , η διαμονή και ο επισιτισμός του αντίστοιχου σε αριθμούς προσωπικού των Θηβών θα απαιτούσε μια τεράστια  υποδομή, που θα ξεπερνούσε κατά πολύ τις δυνατότητες ενός ή ολίγων κτηρίων, που  έχουν  αποκαλυφθεί.

Περισσότερα: http://tovima.gr