Η έννοια της συγγένειας είναι εξαιρετικής σημασίας για τη μελέτη των πρώιμων κοινωνιών, καθώς εμπλέκεται σε κάθε πτυχή της ζωής. Στον Όμηρο και τον Ησίοδο, η ιδέα της καταγωγής από μια φυλή δεν υπάρχει. Η συγγένεια εμφανίζεται ως κάτι ρευστό, που δεν προκαθορίζεται αυστηρά χάριν βιολογικών δεσμών, αλλά αποτελεί έναν συνδυασμό βιολογικής σχέσης και επιθυμητής σύνδεσης.
Ο οικισμός της Πρώιμης εποχής χαλκού στο Κορωπί αποτελεί τον μεγαλύτερο έως σήμερα οικισμό της εποχής αυτής στην Αττική. Από την δεκαετία του 80’ έως σήμερα, οι σωστικές ανασκαφές της Β΄ ΕΠΚΑ και εν συνεχεία της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ανατολικής Αττικής έφεραν στο φως εκτεταμένα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα και πλήθος ποικίλων ευρημάτων.
Δημόσια αρχαιολογική τηλεδιάλεξη σε συνεργασία με το Ανοικτό Πανεπιστημίο Κύπρου
In the third millennium BCE Aegean, widely dispersed communities manifested connectivity through perennial gatherings at centres of congregation such as Keros or Knossos. New excavations at Keros in the central Cyclades offer unparalleled opportunities to investigate the material bases of such connections, and the networks of material, information, people and skills which were formed and reformed through developing processes of communication.
