A re-examination of early wheel potting in Crete

Caroline Jeffra Annual of the British School at Athens 108 (2013): 31-49.

Περίληψη

Ο τρόπος με τον οποίο οι Μινωίτες κεραμείς χρησιμοποίησαν αρχικά τον κεραμικό τροχό έχει γίνει αντικείμενο συζήτησης. Ένας σημαντικός αριθμός μελετών αντιμετωπίζει κριτικά τη μετάβαση από τη χειροποίητη κεραμική στην τεχνική του τροχού σε έναν αριθμό συνόλων, θεωρώντας ότι τα δεδομένα της κεραμικής δεν υποστηρίζουν την ιδέα της τεχνολογικής μετάβασης αυτής της φύσης. Αν και ένας μικρός αριθμός δημοσιεύσεων έχει αντιμετωπίσει το θέμα αυτό σε σχέση με τη Μινωική Κρήτη, υπό το φως δεδομένων από σύγχρονες περιοχές γύρω από τη Μεσόγειο και την Εγγύς Ανατολή, είναι πλέον απαραίτητο να προσδιοριστούν οι τύποι των τεχνικών και μεθόδων που χρησιμοποιούνταν, όταν οι κεραμείς πρωτοχρησιμοποίησαν αυτό το εργαλείο. Για τον προσδιορισμό των τύπων των αρχικών τεχνικών διαμόρφωσης που χρησιμοποιούσαν οι κεραμείς κατά τις περιόδους μεταξύ της Μεσομινωικής ΙΒ (όταν ο κεραμικός τροχός άρχισε να χρησιμοποιείται κανονικά) και της Υστερομινωικής IA (μέχρι την οποία αγγεία όλων των μεγεθών σχηματίζονταν κανονικά με κάποιου είδους περιστροφή) δημιουργήθηκε ένα πειραματικό σύνολο. Η ανάλυση πραγματοποιήθηκε συσχετίζοντας τα μακροσκοπικά χαρακτηριστικά που δημιουργούνταν με συγκεκριμένες μεθόδους και συγκρίνοντάς τα με υλικό από την Κνωσό, το Παλαίκαστρο και το Μύρτο-Πύργο. Τα αποτελέσματα της σύγκρισης θέτουν υπό αμφισβήτηση την κυρίαρχη άποψη ότι οι κεραμείς είχαν ήδη αναπτύξει δεξιότητες χρήσης του τροχού κατά τις πρώιμες αυτές περιόδους. Αντίθετα, διαμορφώνεται μια πιο σύνθετη εικόνα που αποκαλύπτει μια διαδικασία σταδιακής απόκτησης ενός συνδυασμού τεχνικών (τροχού και κουλούρας). Το μοτίβο υιοθέτησης της τεχνικής φανερώνει ένα επίπεδο συνοχής σε όλη την κοινότητα των κεραμέων της Κεντρικής και Ανατολικής Κρήτης, ανεξάρτητα της γεωγραφικής απόστασης ανάμεσα στις τρεις θέσεις της μελέτης.

Κείμενο