Γνωρίζουμε τους Μινωίτες 134 χρόνια μετά τις πρώτες ανασκαφές, του Μίνωα Καλοκαιρινού, στην Κνωσό;
Gerald Cadogan Αριάδνη 18 (2012-2013): 91-117.
Από την εισαγωγή
Εκατόν τριάντα τέσσερα χρόνια μετά τις πρώτες ανασκαφές, του Μίνωα Καλοκαιρινού, στην Κνωσό ή εκατόν δώδεκα χρόνια μετά τις πρώτες εκείνες του Arthur Evans, μου φαίνεται ότι ως επιστήμη η μινωική αρχαιολογία έχει φτάσει μόλις σε μια μέση ηλικία της. Δεν έχει μεν τα χρόνια, το βάρος, την «αιωνιότητα» της φιλολογίας, της φυσικής, της ιστορίας και των άλλων καθιερωμένων επιστημών. Δεν είναι όμως ούτε βρέφος, όπως η βιοχημεία ή η πληροφορική, που ξεκίνησαν τις δεκαετίες του 1940 και του 1950. H μινωική αρχαιολογία βρίσκεται κάπου στη μέση της μεγάλης επιστημονικής κλίμακας.
Έχω την τύχη να έχω ανέβει και ο ίδιος δύο-τρία σκαλοπάτια της κλίμακας αυτής των μινωικών σπουδών, δουλεύοντας εδώ στην Κρήτη 50 και πλέον χρόνια – από τα 134 μετά τον Καλοκαιρινό και τα 112 μετά τον Evans. Η Κρήτη έχει διαμορφώσει –και διαμορφώνει ακόμα– τη ζωή και τις διαθέσεις μου, τις επιστημονικές όσο και τις προσωπικές· και θέλω να εκφράσω το μεγάλο Ευχαριστώ μου, για πάρα πολλούς λόγους, σε όλους τους Κρητικούς, αρχαίους και σύγχρονους, ζωντανούς ή νεκρούς. Η σημαντική –κρητικιά βέβαια– συγγραφέας Ρέα Γαλανάκη, στον Αιώνα των λαβυρίνθων της, έβαλε στο στόμα του ιταλού αρχαιολόγου Federico Halbherr την τρομερή συμβουλή προς ένα νεαρό κρητικό διανοούμενο: «Μη γίνετε ποτέ στην Κρήτη αρχαιολόγος». Προσωπικά, δεν συμφωνώ καθόλου με τη συμβουλή αυτή. Δεν μπορώ να συμφωνήσω. Οι εμπειρίες μου εδώ λένε κάτι εντελώς διαφορετικό.
Σχόλια
Παρακαλούμε τα σχόλιά σας να είναι στα Ελληνικά (πάντα με ελληνικούς χαρακτήρες) ή στα Αγγλικά. Αποφύγετε τα κεφαλαία γράμματα. Ο Αιγεύς διατηρεί το δικαίωμα να διαγράφει εκτός θέματος, προσβλητικά, ανώνυμα σχόλια ή κείμενα σε greeklish.