Ψήφος ημιτελής ή τι μας λέει ένα μικρό τέχνεργο από τον οικισμό της Χαλκοκρατίας στο Κουκονήσι της Λήμνου
Χρήστος Μπουλώτης Ανάσκαμμα 5 (2011): 13-31.
Από την εισαγωγή
Το κινητό εύρημα σε μια ανασκαφή είναι, πρώτα απ’ όλα, οι «μνήμες» που κουβαλάει. Και λέγοντας εδώ «μνήμες» εννοώ τις πληροφορίες που έκανε να ταξιδέψουν μες στον χρόνο ως εμάς, τους τυχαίους αποδέκτες του, αναπόδραστα χρεώστες απέναντι στην ερμηνεία, αν θέλουμε πράγματι να αποκαταστήσουμε έναν ουσιαστικό διάλογο με το εκάστοτε συγκεκριμένο τέχνεργο, έναν διάλογο ανάμεσα στο τώρα εδώ και στο εκεί τότε. Η ερμηνεία, ως γνωστόν, καθορίζεται από μια πλειάδα παραγόντων, αντικειμενικών, αλλά αναπόφευκτα και υποκειμενικών, όπως είναι η ιδιοσυγκρασία του μελετητή, το γνωστικό του εύρος, οι ιδεολογικοί και κοινωνικοί του προσανατολισμοί και, βέβαια, το βάθος και η διαχείριση της ιστορικής του σκέψης. Αυτή η τελευταία τίθεται συχνά σε δοκιμασία, ιδίως οσάκις πρόκειται για τέχνεργα που μας έρχονται από την Προϊστορία και αναλαμβάνουμε εμείς, μέσα από υψηλή απόσταξη, να τα κάνουμε να φθογγήσουν.