Kophinas, like all peak sanctuaries, has yielded large numbers of clay votive objects, particularly figurines. Genre, form and style are factors defining origin, choices, ideological background and behavioural patterns in cult of specific groups of votaries who frequented the site.
Alexandra A. Karetsou Κρητικά Χρονικά 34 (2014), 123-146
The 1950s and 60s can, without exaggeration, be called the “heroic ages of Cretan archaeology”. The then Ephor Nikolaos Platon, with the aid of curator Kostis Davaras, followed by Ephor Stylianos Alexiou, undertook a host of rescue excavations and gathering of surface finds in inaccessible parts of Crete, with limited means but much dedication and self-sacrifice.
Galanidou N., Gaki-Papanastasiou K., Karymbalis E, Maroukian H., Koskeridou E. & Giangas C. Κρητικά Χρονικά 34 (2014), 97-122
The Kairatos drainage basin, the modern Katsabanos, and its coastal plain in north-central Crete have yielded abundant archaeological evidence for human settlement and activity spanning the greater part of the Holocene. In c. 7000 BC this basin induced the island’s first settlers to make a permanent camp at Knossos.
Philip P. Betancourt, Thomas Brogan, Vili Apostolakou & Andrew Koh Κρητικά Χρονικά 34 (2014), 89-96
Until recently, little evidence was available for understanding how Minoan craft-work and manufacturing was organized. Most of the workshops that have been excavated have contributed few details on whether workers were grouped together under supervisors or not, or what was allocated to workshop personnel as compensation or subsistence.
II y a exactement quarante ans, j’ai publié un article sur la fiscalité mycénienne (Jean-Pierre Olivier, «Une loi fiscale mycenienne», BCH 98 (1974), 23-35) j’allais jusqu’à parier “dun seul et même «code des impôts»” valable à Knossos et à Pylos. Je n’allais pas encore, à cette époque jusqu’à évoquer un «empire mycénien», ce que j’ai fait par la suite.
Κατά τα φοιτητικά μου χρόνια είχα την τύχη να συνεργασθώ σε μια σειρά ανασκαφικών ερευνών με τον Στυλιανό Αλεξίου. Η συνεργασία αυτή πιστεύω ότι κατεύθυνε τη μελλοντική μου πορεία στην αρχαιολογία. Μια επίσκεψη στο εκκλησάκι της Αγίας Πελαγίας μαζί με τον συντηρητή Κωστή Νικάκη, με τη μοτοσυκλέτα του το 1970, όπου συλλέξαμε ωραία Μινωικά όστρακα που μετέφερα στο Μουσείο Ηρακλείου, οδήγησε, κάτω από την πίεση μελλοντικών εργασιών για το ξενοδοχείο Καψή στην ανασκαφική έρευνα μιας από τις σημαντικότερες θέσεις του κρητικού πολιτισμού.
Ο Στυλιανός Αλεξίου ανέσκαψε από το 1951 ώς το 1963 στον Κατσαμπά, περιοχή όπου εκτεινόταν η λιμενική πόλη της Κνωσού, μια συστάδα επτά λαξευτών θαλαμοειδών τάφων της τελικής ανακτορικής περιόδου, ΥΜ II-IIIΑ1-2 χρόνων, τους οποίους δημοσίευσε υποδειγματικά το 1967 στη μονογραφία «Υστερομινωικοί Τάφοι Λιμένος Κνωσού (Κατσαμπά)».
Stylianos Alexiou's translation of Shakespeare's battle cry against time at the start of Sonnet 16 makes an apposite, if metaphorical, introduction to an essay around his pioneering paper (1979,1980,2002) on war, defence and the improbability - the “myth”, to use his word - of Minoan peace.
Within the very rich flora of Greece, the Aegean and especially Crete there are many scented plants suitable for the making of aromatics, perfumes, scented oils and unguents. The evidence for the Aegean Bronze Age is essentially of three kinds, botanical, epigraphic (Linear B) and archaeological, all interrelated.
Παρά τον μεγάλο αριθμό μελετών για τα λίθινα αντικείμενα στην προϊστορική Κρήτη, οι περιοχές εξόρυξης των πρώτων υλών για την κατασκευή τους, έχουν αποτελέσει ελάχιστα μέχρι σήμερα αντικείμενο έρευνας. Οι σύντομες, συνήθως, αναφορές περιορίζονται σε ένα αυστηρό πλαίσιο θετικιστικών προσεγγίσεων, παραγνωρίζοντας έτσι τη σημασία τους ως πολιτισμικών τοπίων, με κοινωνικές, πολιτικές, συμβολικές και άλλες όψεις και συνακόλουθα τον ρόλο τους σε ευρύτερα κοινωνικο-οικονομικά δίκτυα.
Kostis S. ChristakisΚρητικά Χρονικά 34 (2014), 201-218
The extensive and well-built storerooms of Cretan Bronze Age palaces, the stores in the central complexes of peripheral settlements, and storerooms in many of the excavated elite mansions and ordinary houses highlight the importance that social groups placed on the production, collection, processing and storage of agricultural and pastoral goods.
Thomas P. LeppardWorld Archaeology 46:4 (2014), 484-501
The spread of the Neolithic throughout Mediterranean Europe involved, at least to some degree, the physical movement of farmers westwards. This mobility has often been attributed to demographic or climatic factors, and long-term environmental changes of this type surely provided the backdrop against which subsistence practices and behavioral strategies developed.
This paper investigates the question of human mobility from a practice-centered perspective, and argues for the value of such approaches in elucidating how new ideas and objects enter a community and become ‘local’ over time.
Louise A. Hitchcock & Aren M. MaeirWorld Archaeology 46:4 (2014), 624-640
Historical accounts indicate pirates were able to create culturally mixed tribal entities and identities by incorporating new followers from different cultures into their social structure.
Analyses of performance (and performance events) depicted in the iconography from Minoan Crete most often focus upon religious aspects of these activities. In this article, a performance approach is adopted; this alternative viewpoint emphasizes the significance of performances for materializing ideologies, reinforcing elements of the socio-political order and the negotiation of power relations.
