Σπύρος Ε. ΙακωβίδηςΠρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 165 (2010) [2013], 19-25
To 2010 η αρχαιολογική έρευνα στις Μυκήνες επικεντρώθηκε στο πεδίο μεν σε δύο σημεία, στην ανασκαφή δηλαδή της Ανατολικής Οικίας και, σε περιορισμένη έκταση, στην Κάτω Πόλη. Παράλληλα προχώρησε η μελέτη των ευρημάτων, από τις ανασκαφές των τελευταίων ετών στο Μουσείο των Μυκηνών.
Αλέξανδρος Μαζαράκης ΑινιάνΠρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 165 (2010) [2013], 9-18
Κατά το 2010 συνεχίστηκαν οι ανασκαφικές έρευνες της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας στον Δυτικό Τομέα του οικοπέδου του ΟΣΚ Σκάλας Ωρωπού, όπου εδώ και είκοσι πέντε περίπου χρόνια ερευνάται συστηματικά ο σημαντικός οικισμός των Γεωμετρικών-Αρχαϊκών χρονών, που ταυτίζεται με τον προκλασικό Ωρωπό, την ομηρική Γραία.
David Blackman et al.Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 165 (2010) [2013], 1-8
H έρευνα του 2010 διεξήχθη σε δύο περιόδους στην παράκτια ζώνη του όρμου Ραμνούντος και στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή με σκοπό τον ακριβή προσδιορισμό και έρευνα των δύο λιμενικών λεκανών.
Ευγενία ΒικέλαΙόνιος Λόγος, τόμος Β' (2010): 160-186.
Το όνομα του Wilhelm Dörpfeld έχει στενά συνδεθεί με το ομηρικό ζήτημα, για τις απόψεις του μάλιστα αυτές o μεγάλος Γερμανός ανασκαφέας απέκτησε σφοδρούς εχθρούς, αλλά και θερμούς υποστηρικτές έως σήμερα.
Ο προϊστορικός οικισμός του Αρχοντικού βρίσκεται στις ΒΔ παρυφές της σημερινής εκτεταμένης, εύφορης πεδιάδας των Γιαννιτσών, 5 χλμ. ανατολικά της ομώνυμης πόλης και 4,5 χλμ. ΒΔ της αρχαίας Πέλλας. Ο οικισμός πλαισιώνεται από χαμηλούς λοφίσκους, που κλιμακώνονται ομαλά μέχρι τους πρόποδες του Πάικου.
Αντικείμενο του παρόντος άρθρου απότελεί η εξέταση ενός μέρους της κεραμικής, που εντοπίστηκε στα κατώτερα στρώματα της τομής 23-13α, στον αρχαίο οικισμό στο Καραμπουρνάκι. Η επιλογή του υλικού έγινε μέσα από ένα ευρύτερο σύνολο, με κριτήριο την ποιότητα των θραυσμάτων, το βαθμό διατήρησής τους, το είδος της διακόσμησής τους και, γενικότερα, τη δυνατότητα εξαγωγής χρήσιμων συμπερασμάτων από τη μελέτη τους, όπως η ταύτιση του σχήματος και του τύπου των αγγείων, η προέλευση και η χρονολόγησή τους.
Χρήστος ΜαντζάναςΑρχαιολογικό Δελτίο 57 τόμος Α΄ Μελέτες (2002) [2010]: 1-52.
Η παρούσα μελέτη προσεγγίζει αφ’ ενός μεν μέσα από μία ευρύτερη τεχνολογική και γεωγραφική θεώρηση τις μορφολογικά συγγενείς αιχμές βελών της εποχής του Χαλκού, αφ’ ετέρου δε επικεντρώνεται στη μελέτη υλικού από θολωτούς τάφους της Μεσσηνίας.
Anna Philippa-Touchais, Gilles Touchais & Sylvian Facard (avec la collaboration de K. Nikolopoulou & A. Gardeisen)Bulletin de Correspondance Hellénique 134 Rapports (2010): 551-566.
Dans le cadre du Programme d'étude topographique et architecturale de l'Aspis, cofinancé depuis 2005 par l'EFA et l'INSTAP, la campagne de 2009 a comporté, d'une part, des opérations de terrain, d'autre part, des travaux d'étude.
Maud Devolder Bulletin de Correspondance Hellénique 134 (2010): 31-70.
Θέμα της παρούσας μελέτης είναι η ένδεια των πληροφοριών που σχετίζονται με τα ταφικά έθιμα της νεοανακτορικής περιόδου (1650/1640-1440/1430 π.Χ.). Εκτίθενται οι διάφοροι παράγοντες, φυσικοί και πολιτισμικοί, που θα μπορούσαν να ευθύνονται για αυτό.
Ludovic Bellot-Gourlet, Olivier Pelon & Michel SéfériadèsBulletin de Correspondance Hellénique 134 (2010): 1-29.
Το άρθρο αυτό αναφέρεται στα ευρήματα από οψιανό που ανακαλύφθηκαν κατά τις πρόσφατες ανασκαφές που διεξήχθησαν στα προανακτορικά και πρωτοανακτορικά επίπεδα, μέσα ή δίπλα στο ανάκτορο των Μαλίων. Το υλικό αυτό εξετάστηκε από διάφορες απόψεις και πρωτίστως από τη σκοπιά της τεχνικής επεξεργασίας.
Anna Margherita JasinkStudi Micenei ed Egeo-Anatolici 52 (2010): 149-167.
In the period following the fall of Mycenaean palaces, of the Hittite empire and the small states in Syro-Palestinian areas a likely new role for Cyprus seems to open. The island not only maintains its peculiar position as key point for trade but also becomes the cross-road for people who stop in Cyprus, often only provisioning, moving from and towards other countries.
Olga PhilaniotouAnnuario della Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente LXXXVIII (2010):311-346.
Η ιστορική μοίρα της Λήμνου, από την αχλύ της προϊστορίας ως τις μέρες μας είναι στενά συνυφασμένη αφενός με την καίρια γεωστρατηγική της θέση στην είσοδο σχεδόν των Δαρδανελλίων και αφετέρου με τη γεωμορφολογία της που πρόσφερε ασφαλείς όρμους και άφθονη, εύφορη καλλιεργήσιμη γη. Την πρώτη μεγάλη άνθηση της γνώρισε η Λήμνος ως γνωστόν, κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού με παραπάνω από 20 εντοπισμένους ως σήμερα οικισμούς.
A. A. Tsonis, K. L. Swanson, G. Sugihara & P. A. TsonisClimate of the Past 6 (2010): 525-530.
Climate change has been implicated in the success and downfall of several ancient civilizations. Here we present a synthesis of historical, climatic, and geological evidence that supports the hypothesis that climate change may have been responsible for the slow demise of Minoan civilization.
