Με το παρόν δεύτερο μέρος, ολοκληρώνεται η παρουσίαση της εκτενούς εισήγησής μας – το πρώτο μέρος της οποίας παρουσιάζεται στο πρώτο τεύχος (1.1) του περιοδικού Θέματα Αρχαιολογίας – με την οποία επιχειρήσαμε να δείξουμε ότι, στα πρώτα 35 χρόνια της ιστορίας της Αρχαιολογίας στην Κρήτη, ανάγονται οι αιτίες των χρόνιων προβλημάτων που ταλανίζουν όχι μόνο την κρητική αλλά την ελληνική αρχαιολογία συνολικά.
ρθρο αφορά στους μινωικούς αποθέτες θεμελίωσης, σχολιάζοντας ακροθιγώς ζητήματα που σχετίζονται με την ορολογία και τα βασικά χαρακτηριστικά τους, με έμφαση στη χωροθέτηση και στο περιεχόμενο.
Το κενό αυτό έρχεται να καλύψει η ανασκαφή της Αρχαιολογικής Εταιρείας στην Ίκλαινα Μεσσηνίας, η οποία ταυτίζεται με μία από τις περιφερειακές πρωτεύουσες του μυκηναϊκού βασιλείου της Πύλου. Τα στοιχεία που φέρνει στο φως η ανασκαφή φωτίζουν τις διεργασίες γένεσης του βασιλείου αυτού και συμβάλλουν στην κατανόηση της σχέσης ανάμεσα στα ανάκτορα και τις περιφέρειές τους.
Το νεκροταφείο αυτό περιλαμβάνει μέχρι σήμερα 17 μεγάλα ταφικά κτήρια με σύνθετες κατόψεις και μια βραχοσκεπή. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του είναι η χωροταξική του οργάνωση με περιβόλους, δύο μεγάλους χώρους τελετουργιών και διαδρόμους μεταξύ των ταφικών κτηρίων.
Yannis Galanakis, Efi Tsitsa & Ute Günkel-MaschekAnnual of the British School at Athens 112 (2017): 47-98
Κατά τη γνώμη μας, το εν λόγω εικονογραφικό πρόγραμμα χρονολογείται στην ΥΜ ΙΙ. Ερμηνεύουμε την συνύπαρξη “παραδοσιακών” (Νεοανακτορικών) στοιχείων στην διακόσμηση της αίθουσας του θρόνου με “καινοτόμα” χαρακτηριστικά, που εμφανίζονται στην Τελική Ανακτορική, ως μια προσπάθεια εκ μέρους των τεχνιτών και των παραγγελιοδοτών τους να αναμείξουν συνειδητά καλλιτεχνικές παραδόσεις ώστε να δημιουργηθεί μία νέα, αλλά ακόμη αναγνωρίσιμη, εικόνα δύναμης και εξουσίας.
J. W. ShawAnnual of the British School at Athens 112 (2017): 33-45
Σε αυτό το άρθρο εξετάζουμε τρεις διαφορετικές οικίες από το σύμπλεγμα οικιών που αρχικά ονομάστηκε “Ερυθρά οικία” από τον Richard Seager. Παρουσιάζουμε την διαδικασία οικοδόμησης των οικιών, και πώς οι κάτοικοι είχαν πρόσβαση στους επάνω ορόφους και στη στέγη.
Dora Katsonopoulou & Stella KatsarouAnnual of the British School at Athens 112 (2017): 1-32
Σε συστηματικές ανασκαφικές έρευνες που διεξήγαγε, από το 2000 και εξής, το Ερευνητικό Πρόγραμμα Αρχαίας Ελίκης στην πεδιάδα της Ελίκης στη νοτιοδυτική ακτή του Κορινθιακού κόλπου, στη ΒΔ Πελοπόννησο, ήρθαν στο φως, σε πολύ καλή κατάσταση διατήρησης, κατάλοιπα οικισμού που χρονολογείται στην ΠΕ ΙΙ και ΙΙΙ περίοδο. Κατά την ΠΕ ΙΙ ο οικισμός χαρακτηρίζεται από πυκνή οικιστική οργάνωση, η οποία υφίσταται ραγδαίες μεταβολές στην αρχή της ακόλουθης ΠΕ ΙΙΙ.
The examination of two burial assemblages is not limited to descriptions of data, but also addresses the functional role of the objects, which can lead to more interpretive approaches, based on a theoretical framework. Looking at the evidence of the two cemeteries, one can deduce that there was a specific burial programme, in which there was an accepted way of treating the dead.
Uroš Matić & Filip FrankovićStudi Micenei 3 (2017): 105-130
We examine the use of the breechcloth and kilt in the Bronze Age Aegean and argue that the affinity of the Aegean elite of Knossos towards wearing kilts in processions can be dated to LM II. This date corresponds to the change from breechcloth to kilt in the tomb of Menkheperreseneb with the terminus post quem in the 33rd regnal year of Thutmose III.
Emily C. Egan & Yannis GalanakisStudi Micenei 3 (2017): 83-104
Possible reconstructions of the fragment are presented, and its iconography is explored in light of current chronologies and known comparanda. It is argued that, while many details of the fragment’s biography remain ambiguous, the potential value of the find as a rare representation of a processing man in a mainland palatial context is substantial.
Carl Knappett, Julien Zurbach & Maurizio Del FreoStudi Micenei 3 (2017): 73-82
This article is the first publication of a fragmentary libation table with inscription in Linear A showing an example of the so-called “libation formula”. The signs, the text and the formula of the inscription are presented and discussed.
This discussion illustrates the crucial impact that establishing a single sign’s value may have on the wider understanding of the Linear B script, as well as on its relationship with its parent script Linear A and even the possibility of reconstructing aspects of the Minoan language.
The analysis of the evidence, and the valorisation of objects rather neglected until now, led to the tracing of multiple male identities, and shows the complexity of the social background behind what was once called ‘warrior graves’.
Many repairs were apparently linked to the prioritisation of other production factors over the final vessel appearance. Generally vessels of precious metals and lead were not repaired, nor were certain copper-alloy vessel forms. It is suggested that these were typically recycled instead, with different chains of reasoning leading to the same choice.
Ayşegül Aykurt & Hayat ErkanalOxford Journal of Archaeology 36.1 (2017): 61-70
In this article, a Mycenaean pottery sherd from Liman Tepe is discussed. The piece, which was locally produced, probably belongs to a ring-based crater (FS 281). Comparisons with other, similar sherds suggest that warriors aboard a ship are depicted.
