ΣΥΝΘΕΤΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ +

Αιγεύς Εταιρεία Αιγαιακής Προϊστορίας

ΑΡΘΡΑ | 2024

Πειραματική αρχαιολογία: Γενικές κατευθύνσεις, εφαρμογή στη μελέτη των προϊστορικών εργαλείων

Ροζαλία Χρηστίδου Aνάσκαμμα 6 (2013): 13-37.

Με τον όρο «πειραματική αρχαιολογία» περιγράφεται η εφαρμογή της πειραματικής μεθόδου σε διαφόρους τομείς και στάδια της αρχαιολογικής έρευνας για να μελετηθούν υλικά κατάλοιπα και πρακτικές του παρελθόντος. Το γενικό εγχειρίδιο Αρχαιολογία: Θεωρίες, μεθοδολογία και πρακτικές εφαρμογές των Colin Renfrew και Paul Bahn (2001) περιλαμβάνει ποικίλα παραδείγματα εφαρμογών της πειραματικής μεθόδου

Alcune osservazioni sulla formula di libagione minoica

Francesco Soldani Pasiphae. Rivista di filologia e antichità egee VI (2012): 207-227.

La cosiddetta formula di libagione minoica, nota anche come formula di Arkhanes, rappresenta la migliore possibilità oggi a disposizione degli studiosi per indagare i misteri della lingua cretese ; essa, contrariamente a quanto avviene per i testi incisi sulle tavolette d’argilla, non solo costituisce con ogni probabilità una frase completa e articolata sintatticamente, ma soprattutto si lega a una sfera ben precisa, quella sacrale

Wool-spinning, bronze-working and the peculiarities of Mycenaean ta-ra-si-ja

Barbara Montecchi Pasiphae. Rivista di filologia e antichità egee VI (2012): 185-194.

Από την εισαγωγή (στα Αγγλικά)

It is by now well-established that the hypothesis that the Mycenaean term ta-ra-si-ja /tala(n)-sia/ indicates a production directly organized by the central administration for the supply of a certain quantity of raw materials weighed (wool and bronze) to be processed into finished products which would then be returned to the Palace. The term is attested

Linear B wo-wo/wo-wi-ja

Michael F. Lane Pasiphae. Rivista di filologia e antichità egee VI (2012): 117-183.

In the present article I test the prevailing translation of Linear B Greek wo-wo and wo-wi-ja as ‘border’, ‘limit’ or sometimes ‘boundary stone(s)’, words thought to be cognate with alphabetic Greek (h)óros, (h)órion and dialectal reflexes thereof, and I offer an alternative translation, one I think is more satisfactory for many reasons.

Les inscriptions en linéaire B découvertes dans la “Maison de Petsas” à Mycènes

Spyros Iakovidis, Louis Godart & Anna Sacconi Pasiphae. Rivista di filologia e antichità egee VI (2012): 47-57.

Le complexe architectural dénommé Maison de Petsas du nom du jeune archéologue qui a collaboré aux fouilles que le Dr. Ioannis Papademetriou, éphore local des Antiquités, dirigeait pour le compte de la Société Archéologique d’Athènes, a été exploré en 1950 et 1951.

I censimenti ovini (classe D-) e la cronologia degli archivi di Cnosso

Alessandro Greco Pasiphae. Rivista di filologia e antichità egee VI (2012): 11-45.

Nel 1990 J. Driessen, dimostrando che le tavolette del deposito della Room of the Chariot Ta­blets (d’ora in poi RCT) di Cnosso dovevano considerarsi più antiche del resto dell’archivio, provò che l’ipotesi della sua unità, generalmente accolta, non era più ammissibile.

Ancient Greek skulls in the Oxford University Museum, Part II: The Rhousopoulos-Rolleston correspondence

Yannis Galanakis & Małgosia Nowak-Kemp Journal of the History of Collections 25:1 (March 2013): 1-17.

This article examines the purchase of skulls, bones and a few archaeological objects by George Rolleston (1829-81), Professor of Anatomy and Physiology at Oxford, from Athanasios Rhousopoulos (1823-98), major collector, art dealer and Professor in the University of Athens.

Ancient Greek skulls in the Oxford University Museum, Part I: George Rolleston, Oxford and the formation of the human skulls collection

Małgosia Nowak-Kemp & Yannis Galanakis Journal of the History of Collections 24:1 (March 2012): 89-104.

This article looks at the role of George Rolleston (1829-81), the first Anatomy and Physiology Professor at Oxford, in forming an impressive collection of crania and in bringing closer together archaeology and physical anthropology in a professional, systematic and specialized way.

Η ανασκαφική έρευνα στον προϊστορικό οικισμό του Αρχοντικού Γιαννιτσών

Αικατερίνη Παπαευθυμίου-Παπανθίμου Εγνατία 14 (2010): 257-274.

Ο προϊστορικός οικισμός του Αρχοντικού βρίσκεται στις ΒΔ παρυφές της σημερινής εκτεταμένης, εύφορης πεδιάδας των Γιαννιτσών, 5 χλμ. ανατολικά της ομώνυμης πόλης και 4,5 χλμ. ΒΔ της αρχαίας Πέλλας. Ο οικισμός πλαισιώνεται από χαμηλούς λοφίσκους, που κλιμακώνονται ομαλά μέχρι τους πρόποδες του Πάικου.

Κεραμική γεωμετρικών χρόνων από τον αρχαίο οικισμό στο Καραμπουρνάκι. Μια μελέτη των κατώτερων στρωμάτων της τομής 23-13α

Νικόλαος Σ. Χατζής Εγνατία 14 (2010): 155-192.

Αντικείμενο του παρόντος άρθρου απότελεί η εξέταση ενός μέρους της κεραμικής, που εντοπίστηκε στα κατώτερα στρώματα της τομής 23-13α, στον αρχαίο οικισμό στο Καραμπουρνάκι. Η επιλογή του υλικού έγινε μέσα από ένα ευρύτερο σύνολο, με κριτήριο την ποιότητα των θραυσμάτων, το βαθμό διατήρησής τους, το είδος της διακόσμησής τους και, γενικότερα, τη δυνατότητα εξαγωγής χρήσιμων συμπερασμάτων από τη μελέτη τους, όπως η ταύτιση του σχήματος και του τύπου των αγγείων, η προέλευση και η χρονολόγησή τους.

Ένας ευρωπαϊκός πολιτισμός στη Μινωική Κρήτη κατά την Eποχή του Xαλκού

Jeffery R. Hughey, Peristera Paschou, Petros Drineas, Donald Mastropaolo, Dimitra M. Lotakis, Patrick A. Navas, Manolis Michalodimitrakis, John A. Stamatoyannopoulos & George Stamatoyannopoulos Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής 30:4 (2013): 456-466.

Ο πρώτος προηγμένος ευρωπαϊκός πολιτισμός της Εποχής του Χαλκού εγκαθιδρύθηκε περίπου 5.000 χρόνια πριν από τους Μινωίτες. Από τότε που ο Sir Arthur Evans αποκάλυψε το μινωικό αστικό κέντρο της Κνωσού, οι αρχαιολόγοι κάνουν εικασίες σχετικά με την καταγωγή των ιδρυτών του εν λόγω πολιτισμού. Ο ίδιος ο Evans εισηγήθηκε ότι οι Μινωίτες έλκουν την καταγωγή τους από τη βόρεια Αφρική, ενώ από άλλους έχει προταθεί καταγωγή από τη Μικρά Ασία και τη Μέση Ανατολή, καθώς επίσης κυκλαδίτικη και βαλκανική καταγωγή

The Participation of Children in Mycenaean Cult

Christina Aamodt Childhood in the Past: An International Journal 5:1 (December 2012): 35-50.

The aim of this paper is to examine the participation of children in the performance of Mycenaean cult. The involvement of children in the performance of religious rites during the Mycenaean period is indicated exclusively by iconographic representations.