Albert J. Ammerman, Pavlos Flourentzos & Jay S. NollerΕπιστημονική Επετηρίς του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, 2009 [2010]: 17-38.
To άρθρο αυτό παρουσιάζει τα αποτελέσματα της ανασκαφικής έρευνας στη θέση Πηγή-Άγιος Ανδρόνικος, που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του χωριού Στρουμπί στην επαρχία Πάφου. Έγινε καθαρισμός μιας ψηλής τομής, μήκους 23 μέτρων, που είχε δημιουργηθεί με μηχανικό εκσκαφέα το 1987, στα πλαίσια δημιουργίας αναβαθμίδων στο λόφο για να καλλιεργηθεί αμπέλι.
Carole McCartney, Paul Croft, Sturt W. Manning & Sandra RosendahlΕπιστημονική Επετηρίς του Τμήματος Αρχαιοτήτων Κύπρου, 2009 [2010]: 1-16.
H τέταρτη περίοδος των ερευνών πεδίου που διεξήχθησαν στα πλαίσια του προγράμματος EENC (Elaborating Early Neolithic Cyprus) είχαν ιδιαίτερα σημαντικά αποτελέσματα τα οποία εμπλούτισαν τις γνώσεις μας για την κατοίκηση της Κύπρου στο πρώιμο Ολόκαινο. Oι επισκοπήσεις έχουν δείξει πυκνές συσσωρεύσεις λίθινου υλικού χωρίς την παρουσία κεραμικής.
Louis GodartAnnuario della Scuola Archeologica Italiana di Atene LXXXVII (2009) [2010]: 191-207.
Από τότε που ανακαλύφθηκε ο δίσκος της Φαιστού υπήρξε αντικείμενο χιλιάδων προσπαθειών αποκωδικοποίησης, καμιά όμως δεν κατάφερε να είναι πειστική. Ο συγγραφέας, ασχολούμενος για πάνω από 45 χρόνια με τις αρχαίες αιγαιακές γραφές, έλαβε πάνω από 300 προτάσεις ερμηνείας του κειμένου.
Elisabetta BorgnaAnnuario della Scuola Archeologica Italiana di Atene LXXXVII (2009) [2010]: 169-189.
Στο άρθρο αυτό εξετάζονται κάποια θέματα που αναφέρονται στη διάρθρωση των μυκηναϊκών μορφών λατρείας ανάλογα με τις διάφορες κοινωνικές ομάδες. Συγκεκριμένα, αντιμετωπίζεται το πρόβλημα των γλυπτών γυναικείων μορφών που έχουν δουλευτεί με τροχό, οι οποίες είχαν σημαντικό ρόλο στο πλαίσιο των ιερών των μυκηναϊκών ακροπόλεων όπως οι Μυκήνες, η Τίρυνθα, η Φυλακωπή.
Rachele DubbiniAnnuario della Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente LXXXVII (2009) [2010]: 91-104.
Ο Guido Libertini ανέλαβε τη διεύθυνση της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών το 1940, μετά την απομάκρυνση του Alessandro Della Seta για φυλετικούς λόγους, σε μια ευαίσθητη στιγμή λόγω της ψυχρότητας των ιταλο-ελληνικών σχέσεων τις παραμονές της πολεμικής σύρραξης ανάμεσα στις δύο χώρες.
Vincenzo La RosaAnnuario della Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente LXXXVII (2009) [2010]: 79-90.
Το άρθρο παρουσιάζει ένα μικρό κεφάλαιο της εκατονταετούς ιστορίας της Σχολής, που συνδέεται με τα πρώτα ασταθή βήματα της, καθώς και με «πολιτικές» επιλογές. Ο νεοδιορισμένος Διευθυντής L. Pernier φτάνει στην αθηναϊκή έδρα μόνον το Νοέμβριο του 1909 και ήδη ανάμεσα στα τέλη του 1909 και του 1910, ο Πρεσβευτής της Ιταλίας στην Αθήνα, Μαρκήσιος Carlotti di Ripabella, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αρχαιολογία, προσπάθησε να τον αποκόψει από το κρητικό ρίζωμά του. Πέρα από την προσωπική κλίση για την αρχαιολογία, ο μαρκήσιος Carlotti ενδιαφερόταν ιδιαίτερα, για λόγους εθνικού γοήτρου και υπερηφάνειας (πέρα από την προσωπική του δόξα στο περιβάλλον του Υπουργείου), να έχει η νεοϊδρυθείσα Σχολή, όπως και οι άλλες, πεδίο δραστηριότητας στην Ελλάδα (η Κρήτη δεν είχε ακόμη ενωθεί).
Stefania BeruttiAnnuario della Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente LXXXVII (2009) [2010]: 69-77.
H γέννηση της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών τοποθετείται σε μια δύσκολη περίοδο και από την ιστορική άποψη της ιταλικής στρατιωτικής συμμετοχής στην ανατολική Μεσόγειο και από την περισσότερο πολιτική των ακαδημαϊκών βυζαντινισμών και μιας πολύπλοκης γραφειοκρατίας. Οι βασικοί σταθμοί της γένεσης αυτής συμπεριλαμβάνουν προσωπικότητες που δημιούργησαν την ιστορία της ιταλικής αρχαιολογίας και είχαν ουσιαστική συμμετοχή στη διεθνή αρχαιολογία, όπως ο Luigi Pernier: πρώτος Διευθυντής της Σχολής που η αρχαιολογική αρχαιολογία τον συνδέει με τις ανασκαφές του Μινωικού ανακτόρου της Φαιστού.
Catherine MorganAnnuario della Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente LXXXVII (2009) [2010]: 43-67.
To άρθρο εξετάζει την πολιτική και επιστημονική σημασία της ανασκαφής του Federico Halbherr στην Κνωσό κατά τον Οκτώβριο-Νοέμβριο 1885. Πρόκειται για μια από τις πρώτες ανασκαφές του, έναν χρόνο μόλις μετά την άφιξή του στην Κρήτη. Η ανασκαφή του που συχνά παραβλέπεται στην ιστορία της έρευνας της Κνωσού, κράτησε 10 ημέρες, κατά τις οποίες ο Halbherr έφερε στο φως σημαντικές ρωμαϊκές και παλαιοχριστιανικές τοιχοδομίες, τμήματα τουλάχιστον μίας domus με περιστύλιο, ένα ψηφιδωτό που εικονίζει τις τέσσερις εποχές, μία βασιλική και μια εκκλησία.
Nicola LabancaAnnuario della Scuola Archeologica di Atene e delle Missioni Italiane in Oriente LXXXVII (2009) [2010]: 17-40.
To άρθρο έχει ως στόχο να διαγράψει μια επισκόπηση των δημοσιεύσεων των τελευταίων δύο δεκαετιών που αναφέρονται στο θέμα αυτό. Πράγματι, οι προοπτικές και οι προτάσεις μιας προηγούμενης φάσης μελετών ανανεώθηκαν ριζικά. To πεδίο παραμένει ανοιχτό σε αναγκαίες καινούριες έρευνες, με τον όρο να ξεπεραστούν τα παλιά εθνικιστικά σχήματα. To άρθρο εξετάζει τα γενικότερα ιστορικά πλαίσια σχετικά με την Ιταλία και την Ελλάδα ανάμεσα στο 19° και τον 20° αιώνα, για να αναλυθούν στη συνέχεια οι πρόσφατες δημοσιεύσεις με θέμα την αρχαιολογία στην φιλελεύθερη Ιταλία και στο φασιστικό καθεστώς.
R. Jung & M. MehoferAegean Archaeology 8 (2005-2006) [2009]: 111-135.
In this paper we treat changes in weaponry and armament, which occurred in the Aegean and Levantine regions between the late 14th and the early 12th century BC. We aim at reconstructing these changes in a sequence as fine-phased as possible and try to identify the regions in which they originated. As a case study we use a sword of Naue II type found at Ugarit.
Stratos NanoglouIn S. Nanoglou & L. Meskell (eds), The Materiality of Representation, Journal of Archaeological Method and Theory 16.3 (September 2009): 184-204.
The present article tries to assess the ways that animal bodies were represented in the Neolithic of Northern Greece. Contending that representations always have a material presence (be they spoken, depicted or anything else), an attempt is made to sort out how the specificity of this presence constitutes a frame of reference for the deployment of social action. Animal representations seem to be particularly related with certain materials, especially clay, and certain objects, mostly clay vessels. It is suggested that these objects allow animals to be incorporated in social action in a very specific manner, one that is further defined by the contexts of their use.
Carolyn Nakamura & Lynn MeskellIn S. Nanoglou & L. Meskell (eds), The Materiality of Representation, Journal of Archaeological Method and Theory 16.3 (September 2009): 205-230.
This paper examines the materializing practices of bodies at the Neolithic site of Çatalhöyük. We focus on the clay and stone figurine corpus (over 1,800 total, with over 1,000 of those being diagnostic), but also consider other media such as wall paintings and sculptured features, as well as the skeletal evidence.
Stratos NanoglouIn S. Nanoglou & L. Meskell (eds), The Materiality of Representation, Journal of Archaeological Method and Theory 16.3 (September 2009): 157-161.
Issues of materiality are gaining ground in archaeology, although there are still conflicting views over the usefulness of the concept. Despite the controversy over the concept itself, all interlocutors converge in the need to focus on the material aspect of the world, on the material part of material culture. Historically, this could be seen as a counteraction to an overt emphasis upon the cultural as an intellectual construct that has dominated many recent attempts to reconstruct the past, but the move does not restrict itself to that. Accordingly, in this issue our understanding and use of the term is on the broadest level. It pertains to the “thingness” of things, to that aspect of things that gives them a material presence in the world.
C. Marangou & B. SternArchaeometry 51.3 (June 2009): 397-412.
Five fragments of Late Neolithic clay zoomorphic vessels from northern Greece have been analysed for organic residues by gas chromatography – mass spectrometry. The results showed that the containers had been used in connection with a number of substances, in particular lower terpenoids, an oil or fat, possibly fossil fuel and in one case possibly beeswax
The Arthur Evans archive in the Department of Antiquities of the Ashmolean Museum, Oxford contains 11 volumes of newspaper and journal cuttings which cover the years from roughly 1900 to 1930. Many of them refer to Evans’ work at Knossos or to other aspects of the Minoan civilization. It seems probable that Evans himself amassed most of these cuttings, which number well over a thousand, and kept them in a largely unsystematised state. Despite the number and range of these cuttings, they cannot be regarded as comprehensive.
