Ελένη Κωνσταντινίδη-ΣυβρίδηΣτο Π. Αδάμ-Βελένη & Κ. Τζαναβάρη (επιμ.), Δινήεσσα: τιμητικός τόμος για την Κατερίνα Ρωμιοπούλου (Θεσσαλονίκη 2012): 47-54
Οι πληθωρικές κυρίες που επιδεικνύουν αυτάρεσκα τα πολύχρωμα ενδύματα και τις περίτεχνες κομμώσεις τους στις τοιχογραφίες της Θήρας, της Κρήτης, των Μυκηνών και της Τίρυνθας φαίνεται ότι δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από τα περιζήτητα μοντέλα που φωτογραφίζονται σήμερα στα εξώφυλλα των μεγάλων περιοδικών μόδας·
Θεόδωρος ΗλιόπουλοςΣτο Π. Αδάμ-Βελένη & Κ. Τζαναβάρη (επιμ.), Δινήεσσα: τιμητικός τόμος για την Κατερίνα
Ρωμιοπούλου (Θεσσαλονίκη 2012): 35-45
Η «Γραπτή Στήλη» των Μυκηνών βρέθηκε από τον Τσούντα το 1893 σε έναν θαλαμοειδή τάφο και λόγω του εξαιρετικού χαρακτήρα του ευρήματος δημοσιεύτηκε σχεδόν αμέσως.
Als im 19. Jahrhundert die ersten Marmorfiguren bekannt wurden, die heute als ,Kykladenidole‘ berühmt sind, wurden sie auch in der Fachwelt zunächst eher abschätzig beurteilt.
Μαρία Λιλιμπάκη-Ακαμάτη & Ιωάννης Μ. ΑκαμάτηςIn Μ. Τιβέριος, Π. Νίγδελης & Π. Αδάμ-Βελένη (επιμ.), Θρεπτήρια: Μελέτες για την Αρχαία Μακεδονία (Θεσσαλονίκη 2012): 8-25
Στην περιοχή της νέας εισόδου του αρχαιολογικού χώρου της Πέλλας διενεργήθηκαν την περίοδο 2006-2008 ανασκαφικές τομές δοκιμαστικού χαρακτήρα σε δρόμους της αρχαίας πόλης, προκειμένου αυτοί να επιστρωθούν για να αποτελέσουν τις διαδρομές των επισκεπτών στο πλαίσιο του έργου συντήρησης-ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου.
Νάγια Πολυχρονάκου-ΣγουρίτσαΣτο Π. Αδάμ-Βελένη & Κ. Τζαναβάρη (επιμ.), Δινήεσσα: τιμητικός τόμος για την Κατερίνα Ρωμιοπούλου (Θεσσαλονίκη 2012): 69-79
Οι πρώτες ενδείξεις εγκατάστασης στην Αίγινα χρονολογούνται στην ύστερη Νεολιθική περίοδο και είναι περιορισμένες. Ήδη όμως τότε χρονολογούνται και τα πρώτα ευρήματα από τον οικισμό της Κολώνας, η οποία θα αποτελέσει τον πλέον σημαντικό προϊστορικό οικισμό του νησιού, αλλά και του Σαρωνικού, όπως προκύπτει από τις έρευνες που πραγματοποιούνται εκεί και διαρκούν περί τους δύο αιώνες, από το 1811.
In 1984, Ν. Marinatos proposed for the first time to recognize in the frescoes from the Xeste 3 lustral basin at Akrotiri the representation of a ceremony concerning a female rite of passage performed in the room. In the following years, this interpretation has been widely discussed but substantially accepted by many scholars.
Mercourios GeorgiadisJournal of Prehistoric Religion XXIII (2012): 7-24.
The evidence for the existence of a peak sanctuary at Leska in the western part of the island of Kythera is presented. In order to assess the correctness of this identification, the site is compared and contrasted with peak sanctuaries that have been identified on Kythera, at Ayios Yeoryios sto Vouno, and on Crete.
Sam CrooksJournal of Prehistoric Religion XXIII (2012): 25-44.
This study presents evidence for the cultic significance of aniconic stones in ancient Cyprus from the Ceramic Neolithic through Roman eras. Interpretive models of the Near East and Aegean, which frame such stones as territory or liminal markers, mnemonic devices and aniconic cult objects, are tested against the Cypriot evidence.
Peter M. Fischer (with contributions by T. Bürge, L. Franz & R. Feldbacher)Opuscula 5 (2012): 89-112.
The main objective of the excavations of the Late Cypriote city of Hala Sultan Tekke is the investigation and determination of the complete occupational sequence of the pre-12th century levels. The groundpenetrating radar survey (GPR) led to the discovery and excavation of numerous rooms of a large Late Cypriote complex.
The equipment and processes used to manufacture hammered metal vessels during the palatial periods of Bronze Age Crete have not previously been investigated in detail. The study described in this paper takes an interdisciplinary approach to the investigation of how these vessels were made, combining archaeological research with metalsmithing practice to reconstruct Minoan metal vessel production techniques.
Between 2200 and 1900 B.C.E., the coastal site of Gournia on Crete grew substantially in size and population, eventually emerging as a regional center for production and export. At the same time, other sites in the Mirabello region were destroyed, and new sites were established in defensible locations.
Although the frescoes excavated from Bronze Age sites on the Greek mainland provide evidence for female figures in the Mycenaean society, the hairstyles of these figures have not been studied in detail. As in many other ancient cultures, hairstyles were not only an exhibition of beauty and fashion, but they also represented certain age groups or a person’s social status.
Στην περιοχή Κοντοπήγαδο του δήμου Αλίμου Αττικής υπήρχε χαμηλός λόφος με προιστορική κατοίκηση, από τον οποίο σήμερα σώζεται ένα μικρό μόνο τμήμα, μήκους 32 μ., πλάτους 21 μ. και ύψους μόλις 2 μ. πάνω από το κατάστρωμα του δυτικού παραδρόμου της λεωφόρου Βουλιαγμένης.
Maria Argyrou-BrandArchäologischer Anzeiger 2012/1: 1-14.
Until a few years ago, scientific research into the functioning of administrative processes in the late Aegean Bronze Age posited the exclusive existence of a public administrative apparatus that was directed primarily from the palaces.
